Jessy's hoekje: "Ontspullen"

Lenteschoonmaak

Mijn huis lag vol met hoopjes kleren- oud en nieuw. Op den duur werd ik omsingeld door mijn spullen. Er was ik en dan een héléboel spullen. Een rommelig huis wijst ook op chaos in het hoofd, dus zit er niets anders op dan actie ondernemen….

 Ontspullen is zo hip tegenwoordig. Less is more zoals ze zeggen. Alléén is more moeilijk uit te voeren, want ik haat less. Ik ben een hamsterende verzamelaar.  
Behalve 100 jeansbroeken, ben ik op weg om evenveel rokjes te hebben. Het zijn niet enkel mijn kleren en de bijhorende koopverslaving die me das omdoen. Boeken, ook iets dat ik in overvloed heb. En magazines, voornamelijk over kleren dan. Het huis staat vol. Zoveel kleren geeft ook véél was met zich mee.

Dus op een goede dag begon ik aan de lenteschoonmaak. Mijn allereerste, wetende dat een meermaandenplan zou worden. Ik gooi niet graag spullen weg. Ze zorgen voor aanwezigheid, zekerheid, èn ja, ik heb het dan ook ergens. Ben ik vandaag in een bolletjesrokdag, dan heb ik wel zo’n rok, maar wil ik morgen jumpsuit aan of een boyfriendjeans, jawel, het ligt op me te wachten. Oude jeansbroeken met olifantenpijpen die ik nooit meer draag heb ik nog, klaar voor wanneer het jaar komt dat het opnieuw in de mode is.
Dan heb ik ook nog een stapeltje kleren die te klein zijn. Want ooit kan ik er weer in, èn als ik er nooit meer in pas, dan weet ik dat ik ooit zo slank was als toen. Maar realistisch gezien, een gezonde vrouw wordt nooit meer laatste tienerjaren, begin twintigersslank. Want dertigers hebben rondingen. Ook op de heupen. Dat maakt het verschil tussen een meisje en een vrouw.

Dus begon ik eraan. Kleren te stapelen op hoopjes. Eén volledige bananendoos vol met spullen die nogal klein zijn. Voor mij al een overwinning, zo n doosje vol spullen. Alléén is dat ondertussen een maand geleden en staat die doos hier nog steeds. Om es te verkopen op de rommelmarkt. En in vergelijking met de rommel die er nog is, is die bananendoos maar  één honderste van mijn spullenoverlast. Wat wil je, van mijn zestiende tot nu vijftien jaar later, alleen maar verzameld.
Er is nog zovéél werk aan de winkel, ontspullen, ik probeer. Ik lees op het internet over mensen die eenlijstje hebben van de spullletjes die ze bezitten. Zover ben ik nog niet. Misschien moet ik es inventariseren wat ik verkoop of weggeef….
Ik hou jullie op de hoogte hoe t afloopt, maar versterking is al langsgeweest. Er zijn toch al twee vrienden komen helpen, waarvoor dank natuurlijk.
More is less, maar er veel werk aan. Nu zie ik alleen maar more (opruim)werk, want die bananendoos met spullen moet ik hier nog weg zien te krijgen.  Gelukkig dat rommeligheid ook een symbool is van out of the boxdenken, kijk maar naar het huis van Pipi Langkous. Daar woonde een paard in haar huis en niemand die er iets van zei. Integendeel….
Ik hou je op de hoogte wanneer ik volledig transformeer in een georganiseerd persoon met telbare spullen, geef me nog een paar maanden….